Αθήνα και πάλι Αθήνα, που λέει και το τραγούδι εποχής… Ναι, αλλά ποια Αθήνα; Γιατί η Αθήνα δεν είναι μόνο μία (πρωτεύουσα της Ελλάδας), υπάρχουν άλλες 60 σε όλο τον κόσμο. Και μάλιστα σε 5 διαφορετικές ηπείρους!
Έχουμε και λέμε…
Μόνο στις ΗΠΑ υπάρχουν 29 Αθήνες. Βρίσκονται σε Νέα Υόρκη, Αλαμπάμα, Τζόρτζια, Ιλινόις, Ιντιάνα, Αρκάνσας, Καλιφόρνια, Μισισίπι, Μιζούρι, Πενσιλβάνια, Τενεσί, Κεντάκι, Βέρμοντ, Δ. Βιτζίνια, Ουισκόνσιν, Τέξας κ.α. Επίσης έχει μία και ο Καναδάς (Οντάριο).
Οι υπόλοιπες βρίσκονται διάσπαρτες σε Γερμανία, Σκοτία, Φινλανδία, Ιταλία, Πορτογαλία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Σερβία, Ρωσία (Σιβηρία), Αίγυπτο, Δομινικανή Δημοκρατία, Κούβα, Βραζιλία, Κολομβία, Νέα Ζηλανδία και Ινδία.
Η Παλλάδα Αθηνά της Τζόρτζια
Η μεγαλύτερη από τις Αθήνες του κόσμου βρίσκεται στη Τζόρτζια των ΗΠΑ. Εκεί υπάρχει και το άγαλμα της Παλλάδος Αθηνάς με εγχάρακτο τον όρκο των Αθηναίων εφήβων.
Γιατί ονομάστηκε Αθήνα
Επί τη ευκαιρία, ας θυμηθούμε και τον μύθο που λέει πώς πήρε η Αθήνα το σημερινό της όνομα:
Η μυθολογία λέει ότι το αρχικό όνομα της Αθήνας ήταν Ακτική ή Ακτή και το είχε πάρει από τον πρώτο της βασιλιά Ακταίο. Ο Ακταίος ήταν ο πρώτος γηγενής βασιλιάς της Αττικής και είχε ονομάσει τη χώρα του Ακταία (< Ακτική < Αττική).
Αργότερα η πόλη άλλαξε βασιλιά και όνομα: Έγινε Κεκροπία από τον βασιλιά Κέκροπα, ο οποίος διαδέχθηκε τον Ακταίο, αφού παντρεύτηκε την κόρη του.
Ο διφυής γενάρχης των Αθηναίων
Σύμφωνα με τη μυθολογία, ο Κέκροπας ήταν γιος της Γης και του Ουρανού. Ήταν χθόνια θεότητα και παρουσιαζόταν συνήθως ως διφυής (από τη μέση και πάνω άνθρωπος και από τη μέση και κάτω δράκος). Λατρευόταν κυρίως στην Ακρόπολη υπό τη μορφή φιδιού έχοντας τον δικό του ιερέα.
Ο Κέκροπας θεωρείται γενάρχης των Αθηναίων. Σε αυτόν αποδίδονται η θέσπιση διαφόρων νόμων, η εφεύρεση της γραφής, η απογραφή του πληθυσμού, η κατάργηση των ανθρωποθυσιών, η ταφή των νεκρών, ο τρόπος οικοδόμησης οικιών αλλά και η διαιτησία στη διαφωνία μεταξύ Αθηνάς και Ποσειδώνα για τη θεϊκή προστασία της πόλης.
Θεϊκά δώρα και διαφωνίες για την κυριαρχία της πόλης
Κατά τον μύθο, η Αθηνά και ο Ποσειδώνας ανέβηκαν στον βράχο της Ακρόπολης για να προσφέρουν δώρα και να διεκδικήσουν τη θεϊκή κυριαρχία της πόλης. Παρόντες ήταν και οι άλλοι δέκα θεοί του Ολύμπου ως δικαστές στη διαφωνία των δύο θεών, ενώ ο Κέκροπας παρίστατο ως μάρτυρας.
Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, στάθηκε στη μέση του βράχου και με την τρίαινά του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος. Αμέσως ξεπήδησε ένα κύμα αλμυρού νερού, το οποίο σχημάτισε μια μικρή λίμνη που την ονόμασαν “Ερεχθηίδα θάλασσα”.
Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της: Χτύπησε με το δόρυ της το έδαφος και φύτρωσε μια ελιά γεμάτη καρπούς.
Μετά από το δώρο της Αθηνάς ο Δίας κήρυξε το τέλος του αγώνα και ζήτησε από τους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δύο θα έπρεπε να δοθεί η πόλη. Συγχρόνως ζήτησε και τη γνώμη του Κέκροπα.
Ο Κέκροπας από τον βράχο έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου κι αν κοιτούσε, τα μάτια του αντίκριζαν αλμυρό νερό, τις θάλασσες που από παντού έζωναν τη χώρα. Το δέντρο όμως που είχε προσφέρει η Αθηνά ήταν το πρώτο που φύτρωνε σε όλη τη χώρα και αποτελούσε για την πόλη μια υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι΄ αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο.
Μαζί του συμφώνησαν και οι 10 θεοί και έτσι η κυριαρχία της πόλης δόθηκε στην Αθηνά. Προς τιμήν της η Κεκροπία μετονομάστηκε σε Αθήνα.
,){kind=link}